عملیات در بازار ارز

انواع راه های خرید و فروش ارز در بازار

عاملان بازار ارز به صورت های زیر اقدام به خرید و فروش می کنند.

۱. آربیتراژ ارز:

آربیتراژ ارز یعنی خرید ارز در آنجا که ارزان تر است و فروش همزمان همان ارز جایی که گران تر است.عاملان ارزی با آربیتراژ نرخ ارز را در مکان های مختلف جهان یکسان می کنند. آربیتراژ ارز زمانی سودآور است که تفاوت مکانی نرخ ارز از هزینه انتقال آن بیشتر باشد. بدیهی است تا زمانی که تفاوت نرخ ارز از هزینه ذکر شده بیشتر باشد، عملیات آربیتراژ سودآور بوده و تداوم خواهد داشت.
بطور مثال، چنانچه نرخ ارز در لندن و سنگاپور به صورت زیر در تاریخ مشخصی مثلا اول نوامبر ۲۰۱۹ اعلام شده باشد:

لندن 1GBP=USD 1.9818/12
سنگاپور 1USD=GBP .5551/34

به این ترتیب، مثلا در ساعت ۱۱ صبح اول نوامبر ۲۰۱۹، پوند استرلینگ در لندن نسبت به بازار ارز سنگاپور، در مقایسه با دلار گران تر است.
اگر از هزینه نقل و انتقال وجوه صرفنظر کنیم، آربیتراژ اینگونه سودآور خواهد بود که؛ پوند استرلینگ در سنگاپور خریداری و در بازار لندن در مقابل دلار آمریکا فروخته شود.

مقاله پیشنهادی : در مورد ارزهای دیجیتال بیشتر بدانید.

۲. آربیتراژ بهره:

آربیتراژ بهره یعنی انتفاع از بهره بالاتر. از این رو تفاوت بین نرخ های بهره بین دو بازار پولی باعث انجام معامله ارزی تحت عنوان آربیتراژ بهره می شود.
بطور مثال اگر خزانه داری آمریکا اسناد خزانه یک ماهه ۲۰۰ هزار دلاری را به قیمت ۱۰۰ هزار دلار، با بهره ۹ درصد عرضه کند، و از آن طرف در همان زمان نرخ بهره در بازار لندن ۵ درصد باشد، بریتانیایی ها راغب می شوند تا موجودی پوند استرلینگ خود را به دلار تبدیل نموده و در بازار پول نیویورک نسبت به خرید اسناد خزانه آمریکا اقدام نمایند.

۳.آربیتراژ بهره با پوشش:

برای بیان این مفهوم، به همان مثال آربیتراژ بهره رجوع می کنیم. بریتانیایی ها که نرخ بهره پولشان(پوند) در بازار لندن ۵ درصد می باشد، با تبدیل پوند به دلار آمریکا اقدام به خرید اسناد خزانه آمریکا که ۹ درصد بود، نمودند. حال اگر در سرسید بریتانیایی ها متوجه شوند که دلار نسبت به پوند تضعیف شده، نه تنها سود نبرده اند بلکه با توجه به درصد تضعیف متضرر نیز شده اند. حال با توجه به امکانات بازار سلف(نسیه) به صورت معاملات ارزی هجینگ، بریتانیایی ها می توانند هم از نرخ بهره اسناد خزانه آمریکا استفاده کنند و هم از تضعیف دلار در مقابل پوند متضرر نشوند. در مورد ریسک و بازده در بورس بیشتر بدانید .
برای رسیدن به چنین هدفی میبایست اقدام به آربیتراژ بهره با پوشش نمایند.
یعنی بریتانیایی ها که پوند را با نرخ نقدی به دلار تبدیل میکنند، در بازار سلف ارز یک ماهه نیز اقدام به خرید پوند وفروش دلار نمایند‌. بدیهی است اگر نرخ سلف ارز یک ماهه بازار ارز نیویورک به صورتی باشد که از تفاوت نرخ بهره میان دو بازار لندن و نیویورک بیشتر باشد، در این صورت این امکان وجود دارد که بریتانیایی ها نه تنها سودی کسب نکنند، بلکه متضرر هم بشوند.

۴. هِجینگ ارز:

هجینگ ارز در بازار سلف(نسیه) ارز انجام می شود. عاملان ارز در بازار سلف ارز به نرخ سلف اقدام به معامله ارزی می کنند. در واقع چون ارزها در بازار ارز از ثبات نرخ برابری برخوردار نمی باشند، کسانی که در آینده دریافت و یا پرداخت ارزی دارند با این ریسک مواجه هستند که به دنبال نوسان نرخ ارزها مبالغ بیشتر یا کمتری را با پول داخلی دریافت یا پرداخت کنند.
عاملان ارزی با عملیات هجینگ خود را در مقابل نوسان آتی نرخ ارزها می پوشانند.

۵.سوداگری ارز:

سوداگر ارز همان هجینگ ارز می باشد، با این تفاوت که هجینگ کننده به قصد پوشش از نوسانات نرخ ارز اقدام به معامله ارزی می کند ولی سوداگر به قصد انتفاع، در بازار سلف ارزی اقدام به معامله می کند.
سوداگر ارز ریسک نوسانات نرخ ارز را می پذیرد تا سودی نصیب خود سازد.
اگر نوسانات نرخ ارز را بدرستی پیش بینی کرده باشد، سود خواهد برد، در غیر اینصورت متضرر می شود.

۶.سوآپ:

عبارت است از، خرید نقدی ارز و فروش همزمان همان ارز در بازار سلف(نسیه) و یا برعکس. سوآپ از انجام دو معامله ارزی در یک زمان با سررسید های متفاوت تشکیل می شود‌.
خرید نقدی ارز و فروش وعده دار همان ارز یا خرید وعده دار و فروش نقدی همان ارز.
عاملان ارزی با سوآپ ریسک تغییرات نرخ ارز را از بین میبرند.
به عبارت دیگر، سوآپ ارز موجب بیمه معاملات ارزی می شود